Problem z facebookiem - pomoże ktoś? Liczę na Waszą pomoc
Czy mogłam zajść w ciąże? Proszę Was bardzo o pomoc..
ZNALAZŁAM DZIŚ MALUTKIEGO KOTA PROSZĘ O POMOC!!!
Szukaj a znajdziesz, gażety za free - mała pomoc
Zaburzenia równowagi kota - prosze o pomoc
Jak pomóć kotu przetrwać upalne dni?
Jak pomóc przetrwać zimę kotom bezdomnym ?
podstawowe akcesoria dla kota na DT!! POMOC
Ankieta do pracy magisterskiej - proszę o POMOC
Oferuję pomoc w pisaniu prac z j.polskiego
Dodatki na portala,konkursy,instrukcje - Onet.pl portal
Jakiś czas temu zamieściłem tutaj post pod tytułem "Nikt mnie nie rozumie :,(".Jeśli ktoś to czytał to wie o co chodzi. Myślałem, że sytuacja się polepszy, ale jest coraz gorzej. Zostałem wyrzucony z grupy mojej klasy na fb, bo oburzałem się gdy zamiesczali moje zdjęcia (jestem okropnie zakompleksiony) i jest coraz więcej dokuczania. Załamałem się, gdy porównałem liczbę moich znajomych, a znajomych moich kolegów. A co do tej dziewczyny to nie ma żadnych szans. Jest inna, która też mi się bardzo podoba, ale ona nie chodzi do naszej klasy, bo jest rok młodsza. Jak na ironie wszyscy z mojej klasy mają ją do znajomych na fb, ale nie ja :/ Na dodatek dochodzi do tego stres przed egzaminami gimnazjalnymi i ocenami. Moi rodzice chcą, abym był "jak najwyżej, jak najlepiej", więc muszę się uczyć, co też buduje mi złą opinie w klasie, bo jest bardzo słaba, tak jak i całe gimnazjum. Nie pomaga mi już żadne hobby, nie jestem w stanie się skupić na niczym i poprostu jestem rozbity psychicznie. Jeszcze niedawno w życiu nie pomyślałbym o samobójstwie, a teraz co raz częściej o tym myślę i gdyby nie strach przed potępieniem po śmierci, już dawno bym się zabił. Proszę o jaką kolwiek radę każdego, kto przeczytał ten i poprzedni post. Z góry dziękuję.
Nawet nie myśl o samobójstwie! Ci, którzy tobie dokuczają, widzą, że się tym przejmujesz i jeszcze bardziej chcą ci dopiec. Nie zwracaj na nich uwagi (wiem, że to trudne), w końcu się odczepią. A jak nie, wtedy sprawę zgłoś komuś dorosłemu. Innej rady nie ma
Chciałam coś wam opowiedzieć oczywiście mam koleżanki znajomych ale dla mnie to zbyt trudne. Więc Jestem jeszcze młodą osobą mam 19 lat zwykła gowniara jednak bardzo dużo już w życiu przeszłam niełatwe dzieciństwo mimo że sprawiło że Jestem silniejsza odebrało mi coś bardzo ważnego wiarę w siebie poczucie własnej wartości . Nie Jestem głupia wręcz przeciwnie ciągle słyszę że Jestem mądra rozsądna. Jednak nie radzę sobie z relacjami z ludźmi . Nie potrafię się zwierzac Jestem zbyt nieśmiała. Do tego wszystkiego beznadziejnie zakochana i nawet nie mam komu o tym powiedzieć . Kilka miesięcy temu poznałam chłopaka tak się jakoś złożyło że mieliśmy razem tańczyć obiecywała sobie że bd go trzymać na dystans , jednak to szkolny podrywacz tzw. Ciacho , zaczepial mnie oniesmielal nieświadomie rozkochiwal w sobie. Dla niego byłam kolejną laską z którą można trochę poflirtowac. Pisał czasami , zawstydzal całował po rękach. A ją głupia zakochała się. Oczywiście on się nigdy o tym nie dowie . Nie potrafię o niego walczyć za dużo mam kompleksów zbyt mało wiary w siebie . Każde jego spojrzenie każda rozmowa z nim powoduje że cierpię jeszcze mocniej. Niedługo kończymy szkołę nie wiem już sama czy cieszę się że go już nie bd spotykać czy Wpadne w jakąś depresję. Na pewno wyleje się dużo łez ,zbyt dużo . Najgorsze jest to że on nie jest tego wart i kiedy uspokojenia się trochę zapomnę on znowu się pojawia a ją jako kobieta nie wiem czy te sprzeczne sygnały wysyła bo też w głębi duszy coś do mnie poczuł czy prostu się bawi . Wiem że nie potrzebnie analizuję każdy krok fantazję co by było gdyby wiem że to do niczego nie prowadzi wiem też że nikt mi nie może pomoc dopóki sama się z tym nie uporam. Jednak ją naprawdę cierpię i to nie jest szczeniaka miłość ją tak naprawdę wcześniej nikogo nie kochała teraz wiem jak to boli . Jak go widzę to serce mi tak wali całą się trzęsą denerwuje. Nie umiem go zaczepić nagadac dlatego czatuje aż on się odezwie to boli jeszcze bardziej a kiedy widzę że swiruje z inna dziewczyna to już wogóle mam łzy w oczach . I popada tak sobie z euforii w rozpacz z rozpaczy w marzenia. Nie zrozumcie mnie źle nie pisze tego żeby wzbudzać litość. Po prostu z niektórymi sprawami nie potrafię sobie poradzić nie mam komu o tym powiedzieć więc chciałam to chociaż na pisać . Wiem że zaraz usłyszeć że czas leczy rany itp. Ale czy ją to wytrzymam jak po tym będzie wygladala moja samoocena . Totalny wrak . Dzięki że mnie wysluchaliscie nie wiecie ile to dla mnie znaczy . Zatem kolego powiem ti pierwszy raz głośno: kocham cię wiem to nie mądre ale nic na to nie poradzę. Chyba oszalalam ją którą zawsze powtarzała że miłość to nie dla mnie. Dalej będę cię szukać wzrokiem i magazynowych wspomnienia nigdy ci tego nie zapomnę zabrales jakąś ważna część mnie i wcale jej nie nazywasz .spij spokojnie życzę ci wszystkiego co najlepsze. I love you. Dziękuje
Bardzo dziękuję Wam za zainteresowanie i tak szybkie odpowiedzi. Postaram się o tym niemyśleć. Doskonale znam przypadek z drugiego postu, kiedy mówię sobie dość, a potem wystarczy jedno spojrzenie i znowu męka. Dziś w kościele na rekolekcjach zaszła ciekawa sytuacja. Jeden chłopak ode mnie z klasy taki co też mi nieraz uprzykrza życie, w trakcie nauki księdza popłakał się bez powodu. To znaczy, że wszyscy jesteśmy tak naprawdę słabi i osoba z pierwszego postu ma rację. Im chodzi o to, żeby mi dopiec. A co do drugiego postu to mam taki sam problem Co zrobić na końcu roku. Śmiać się, że uwolniłem się od kolegów, czy płakać, że kolejna miłość skończyła się na niczym i zacząć WSZYSTKO od nowa w liceum? Nie wiem. Tak, czy owak bardzo dziękuje autorom obu postów. Pierwszy post podniósł mnie na duchu, a dzięki drugiemu zrozumiałem,że nie jestem sam. BARDZO DZIĘKUJE I POWODZONKA W WASZYCH ROZTERKACH
